Polska Rola Herbowa rok założenia 1999
Siła przekazu symboliki zawartej w projekcie takiego znaku, jest spuściczną pamięci o własnych przodkach i pamiatką dla przyszłych pokoleń.
Dla tych co odeszli i dla tych co przyją po nas.
Obchodimy 10 rocznicę śmierci naszego kolegi i przyjaciela, artysty plastyka, heraldyka i współtwórcy Polskiej Wspólnoty Heraldycznej, ważnego w historii amatorskiego ruch heraldycznego, heraldyka, współpracownika i członka komisji heraldycznej Polskiej Roli Herbowej. Cześć jego pamięci. W dowód wdzięczności prezes Polskiej Wspólnoty Heraldycznej, Norbert Wacławczyk, wraz z kolegami i przyjaciółmi.
Studiował na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył w 1978, a następnie rozpoczął studia na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Konserwacji Dzieł Sztuki, w Katedrze Konserwacji Starych Druków i Grafiki, zakończone dyplomem w 1985. Był również absolwentem Szkoły Oficerów Rezerwy, którą ukończył w stopniu podporucznika piechoty. Zajmował się projektowaniem grafiki książkowej oraz iluzjonistycznym malarstwem sztalugowym i ściennym, był autorem projektów wystroju wielu miejsc publicznych, głównie w trójmiejskich Szadółkach, gdzie mieszkał od 1988. Tworzył stołobrazy – obrazy przestrzenne tworzone na blatach stołów.
Od czternastego roku życia pasjonował się heraldyką, jako nastolatek opublikował pierwszy felieton na ten temat, który ukazał się w tygodniku „Panorama”. Był członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, członkiem „The International Association of Amateur Heralds” i Polskiej Wspólnoty Heraldycznej „Nova Heraldia”[1], założycielem i prezesem fundacji „Pro Heraldica”[2] oraz twórcą wielu prac związanych ze sztuką heraldyczną m.in. wielu herbów miast i jednostek administracyjnych. Uczestniczył m.in. w wystawach: Ars Heraldica zorganizowanej przez PTH w 1995 w Muzeum Niepodległości w Warszawie[3] oraz Obok. Polska-Niemcy.1000 lat historii w sztuce zorganizowanej przez Zamek Królewski w Warszawie w 2011 w Martin-Gropius-Bau w Berlinie[4].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 303-6-30)[5].
Spraw aby pamięć o przodkach i nas samych pozostała w świadomości przyszłych pokoleń. Stwórz nową tradycję. Dokonaj fundacji własnego herbu rodowego.
Herby rejestrowane i publikowane w herbarzu książkowym Polskiej Roli Herbowej, odnajdziecie Państwo w zbiorach Biblioteki Narodowej, jak również we wszystkich bibliotekach wojewódzkich w Polsce.
My nie nadajemy, ani też nie potwierdzamy szlachectwa czy tytułów szlacheckich.
Dokonujemy jedynie rejestracji istniejących herbów mieszczańskich (obywatelskich) lub potwierdzonych herbów szlacheckich, jak też nowych herbów fundowanych zgodnie z zasadami heraldycznymi i naszym statutem. Herby rejestrowane w Polskiej Roli Herbowej są elementami tradycji rodzinnej. Rejestracja i publikacja własnych herbów rodzinnych, projektowanych zgodnie z regułami i zasadami heraldycznymi oraz naszym statutem jest bezpłatna. Patrz : droga do własnnego herbu.
Polska Rola Herbowa jest samodzielnym organem wspólpracującym z Towarzystwem Polska Wspólnota Heraldyczna z Jeleniej Góry.
Korespondencja E Mail
w razie problemów z uzyskaniem odpowiedzi popzez formularz kontaktowy, bespośrednio na :
info@novaheraldia.net
Ochrona własnego herbu
Jednym z przykładów nawiązujących do ochrony herbu jest głośna sprawa przeciwko Browarom ŻSA w Żywcu. Sąd Najwyższy w sprawie powództwa Karola Stefana Habsburga w kwestii ochrony dóbr osobistych, w części dotyczącej użycia herbu rodowego Habsburgów ocenił, że wykorzystanie herbu przez Browar Żywiecki SA nie jest zgodne z prawem. Jak podano, cytat: ,,Inna była natomiast ocena wykorzystania przez pozwanego herbu Habsburgów. Nie stanowił on nigdy składnika niematerialnego browaru, a zatem nie mógł być wykorzystywany w działalności gospodarczej pozwanego. Herb rodowy, w ocenie Sądu Apelacyjnego, stanowi dobro osobiste, niezależnie od utraty jego znaczenia w życiu publicznym. Wykorzystanie go przez inną osobę jest naruszeniem tego dobra, uzasadniającym udzielenie ochrony z tego tytułu”
Wyrok z dnia 28. lutego 2003 r., V CK 308/02
Tradycja rodzinna rozumiana jako dziedzictwo, spuścizna utożsamianie się z dokonaniami i za wartością reprezentowaną przez przodków, jest dobrem osobistym, podlegającym ochronie na podstawie art. 23 i 24 k.c.
Jest to jedyny, jak dotychczas, wyrok sądowy wydany w Polsce, ustanawiający herb rodowy jako dobro osobiste, podlegające ochronie prawnej w myśli artykułu 23. i 24. kodeksu cywilnego. Informacje w tej sprawie zamieszczono na stronie internetowej